Op zoek naar het ongerijmde – een tijdlijn

1931-1959

Een rusteloze ziel

Janwillem van de Wetering werd geboren op 12 februari 1931, hij was een nakomertje in een welgestelde familie. Hij bracht zijn kinderjaren door in de binnenstad van Rotterdam. In 1941 verhuisde de familie naar een villa in het chique Hillegersberg, aan het water. Zijn leven lang zou Van de Wetering blijven schrijven over meren, kusten en verlaten eilandjes om naar toe te varen. Hij studeerde op het internaat van Nijenrode, waar hij af en toe over de kasteelmuur klom om te gaan stappen in Amsterdam. In de jaren vijftig was hij afwisselend een keurig getrouwde zakenman en lid van een motorgang in Kaapstad, Zuid-Afrika. In 1958 kwam hij terecht in het strenge zenboeddhistische Daitoku-ji klooster in Kyoto, waar hij tot ieders verbazing uitstekend functioneerde.

1960-1975

Wat eindigt begint

Janwillem van de Wetering reisde naar Colombia, werd daar zakenman en ontmoette daar de vrouw met wie hij de rest van zijn leven samen zou blijven. Ze kregen er een dochter. Na vier jaar vertrok het gezin naar Australië en na een jaar naar Amsterdam, waar Van de Wetering directeur werd van de een bedrijf dat borduurpakketten fabriceerde. Bij wijze van vervangende dienstplicht werkte hij in de avonduren bij de vrijwillige politie. In 1971 debuteerde hij met De lege spiegel. Het boek sloeg in Nederland niet erg aan, maar werd in de Verenigde staten een succes. Mede op basis van zijn ervaringen bij de vrijwillige politie schreef hij vervolgens zijn politieromans over Grijpstra en De Gier. Het lijk in de Haarlemmer Houttuinen en Buitelkruid verschenen in 1975 en werden goed verkocht. Van de Wetering werd een geziene figuur in de media. Toch besloot hij in 1975 om zich terug te trekken uit het drukke Amsterdamse leven.

1976-1987

Van roem krijg je een grote bolle kop

Van de Wetering had discipline nodig om te kunnen schrijven en werd opnieuw zenstudent, ditmaal in een kloostergemeenschap in de afgelegen staat Maine, in de Moonspring Hermitage. een gerespecteerde leerling in de Moonspring Hermitage. Maar hij ging regelmatig terug naar Nederland, waar hij een gevierde bestsellerauteur was. Hij schreef zijn beste werk en greep daarvoor terug op zijn ervaringen in Japan (Een dode uit het oosten) en situeerde een Grijpstra & De Gier in Maine (Het werkbezoek) Na een paar jaar sloeg de twijfel over zijn zenbeoefening weer toe. Het dubbelleven waarin hij enerzijds bestsellerauteur was en anderzijds discipel, was moeilijk vol te houden.

1988-2008

Zuivere Leegte

Eind jaren tachtig trok Van de Wetering zich terug op zijn landgoed en dat nodigde uit tot reflectie. Hij zocht zijn vrijheid in beeldende kunst, werd grootvader en probeerde te schrijven over wat werkelijk belangrijk was geweest in zijn leven. In Afterzen (1999) dat in Nederland verscheen als Zuivere Leegte (2000) keek hij terug op zijn leven met zenboeddhisme. Ander werk gaf hij uit in eigen beheer of het bleef ongepubliceerd, zoals de manuscripten waarin hij zich voorbereidde op zijn dood. Hij was minder bezig met zenboeddhisme maar behield elementen eruit in zijn levensfilosofie, waarvoor ook de Indiase goeroe Nissargadatta en de surrealistische kunstenaar Duchamp als inspirerend voorbeelden waren.